Films over Amerikaanse politiek

[barty]

Als je een goede politieke thriller over de Amerikaanse politiek wilt bekijken moet je inderdaad The Contender hebben. Met goede acteurs als Jeff Bridges, Gary Oldman
en Christian Slater.

Het verhaal:
Laine Hanson is een senator die genomineerd is om de eerste vrouwelijke vice-president van Amerika te worden. Laine wordt echter het slachtoffer van een afpersingspoging: ze zou vroeger in haar studententijd aan een orgie hebben meegedaan, waar foto's van circuleren. Ze besluit niet te reageren op de beschuldigingen.

.

Ik heb de dvd zelf en als je wil mag je hem van me overnemen.
Doe maar een bod.

[Patrick van den Hul]

Hij is al naar me onderweg via MailMyDisc, maar toch bedankt!

@QZyn
Die Dave lijkt me niet zo boeiend, maar die docu ga ik zeker eens checken!

[Tim k]

Frost / Nixon ( Ron Howard 2008 )

[Patrick van den Hul]

Zojuist de Contender gezien. Een onderhoudende film met uitstekende acteersprestaties en mooi camerawerk. De muziek was wel wat cheesy en werd nogal opvallend ingezet tijdens momenten die dramatisch moesten lijken.

Dit is wel exact het type film waar ik in dit topic op doel. Ik had echter groter problemen met het einde. Ik kan zelf een heel verhaal typen, maar deze twee IMDB-forummers verwoorden mijn mening precies:

That speech ruined the entire movie for me. 90% of the movie followed a sort of cut throat storyline of how twisted politics can be, then all of sudden it turns into a Disney movie with a triumphant speech and standing ovation for a President who seemed just as twisted and Ego-driven as the so-called villains. They ALL had an agenda but the President's get an standing ovation? That was a joke. No way a President stands in a room, acts like a victim while pointing at people accusing them of being villains and then gets a standing ovation from those accused villains especially since the speech only proved that the President refused to not get his way and therefore was acting no different than everybody else. The ending proved that the makers didn't have the courage to follow thru on what most of the movie seemed to be about. They had to make it a safe, wonderful HOLLYWOOD ending.

The director cops out and betrays the basic principle on which the whole movie was based that it doesn't matter whether she did it or not, it's private and nobody's business. The director through the reveal obviously thinks that the viewer however really should know and she should justify herself to the audience and she tells it to this annoying prick who only appointed her because it was all about HIS legacy, how HE wanted to be remembered, not because he thinks she has the right qualifications. It doesn't matter whether it was off the record, she should simply have said "I'm sorry sir, with all due respect, what part about 'I should not be required to answer a question they have no business asking' didn't you get?".
Even worse betrayal, the president leaves her ou to dry and then is the one at the very end that gets the job for her through this sanctimoneous completely unrealistic speech???? And she accepts with 'I am back'????
This wishy washy ending is in such contrast with the previous 3/4 of the movie, in my view the director simply sold out which is a damn shame because there was a good movie in there somewhere and the acting of all involved was fantastic; shame the director lost his nerve to follow through at the end.

[stevenbron]

Nog een tip: Mr. Smith goes to Washington. Een oudje maar zeer de moeite waard.
En de favoriete film van Balkenende, mocht dat een argument voor je zijn .

[Jordy van Buel]

Nog een tip: Mr. Smith goes to Washington. Een oudje maar zeer de moeite waard.
En de favoriete film van Balkenende, mocht dat een argument voor je zijn .

Was overigens vandaag nog in het nieuws dat de Democraten geen meerderheid hebben gehaald in de Senaat en de Republikeinen nu dus een filibuster mogen gaan gebruiken, zoals dat ook in deze film gebeurt

[Patrick van den Hul]

Die ga ik zeker eens checken!

[stevenbron]

Was overigens vandaag nog in het nieuws dat de Democraten geen meerderheid hebben gehaald in de Senaat en de Republikeinen nu dus een filibuster mogen gaan gebruiken, zoals dat ook in deze film gebeurt

Even offtopic: een filibuster mag elke senator altijd inzetten, je hebt alleen een groep van 60 senatoren nodig om de filibuster te breken. De democraten zijn nu met 59 .

[Patrick van den Hul]

Weer eentje ontdekt:

Recount, Jay Roach (2008 )
Ik had nog nooit van deze film gehoord, totdat ik een stukje in in de Filmvalley zag. Dit is wat mij betreft weer eens bewijs dat TV niet meer het ondergeschoven kindje is. HBO maakt een film over het hertellings-debacle in Florida van de Amerikaanse verkiezingen in 2000 tussen Al Gore en George W. Bush. De topcast maakt alleen al indruk: Een hoofdrol voor Kevin Spacey in een van zijn betere rollen uit zijn carrière, met bijrollen voor John Hurt (te weinig screentime), Tom Wilkinson (goed op dreef zoals altijd), Dennis Leary (houdt zich prima staande tegenover Spacey) en Laura Dern (die er overigens niet knapper op is geworden sinds Jurassic Park). Het is geen partijdige film. Je zou kunnen stellen dat het enigszins richting de Democraten leunt omdat de hoofdrol van Kevin Spacey zich aan de zijde van Al Gore bevind, maar in de praktijk valt dit erg mee; er wordt veelvuldig geswitched. JUIST voor niet-Amerikanen is deze film interessant omdat het de details van de zaak laat zien die je niet allemaal op TV kon volgen. Feit is gewoon dat er ongelooflijk veel fouten zijn gemaakt en dat het heel waarschijnlijk is dat Al Gore had kunnen winnen als ALLE stemmen in Florida ook daadwerkelijk met de hand waren nageteld (en meegeteld). Ik kan nog veel meer details vermelden waar je mond van open zal vallen, maar je kunt beter gewoon gaan kijken, zodat de verrassing des te groter is. Naast dit alles is het ook gewoon een goed drama en een spannende film, ondanks dat het einde al bekend is. Gaat dat zien! 8,0

[pete928]

ik had over deze film gelezen en was zeer benieuwd ik wil hem zeker nog gaan kijken

[Jaap22]

Hier een heel verhaal over wat oudere films met amerikaanse politiek:

With politics much on our minds during this election year, TCM takes a look at how Hollywood has treated the subject over the years, ranging from the idealism of Frank Capra’s Mr. Smith Goes to Washington (1939) to the cynicism of Robert Redford’s The Candidate (1972). Our roundup includes many of the best politically-themed films ever made, arranged by categories.

On the Campaign Trail is where you’ll find Spencer Tracy in The Last Hurrah (1958), adapted from Edwin O’Connor’s novel about the final campaign of a big-city mayor. The Best Man (1964), adapted by Gore Vidal from his play, pits idealistic Presidential candidate Henry Fonda against unscrupulous rival Cliff Robertson.

Congress in Session forms the setting of Advise and Consent (1962), with Fonda now facing an appointment as Secretary of State in this version of Allen Drury’s novel about infighting on the Senate floor. Washington Story (1952) offers views of the real- life Congress and Senate in action with its story of a Congressman who is attacked by a powerful columnist.

Presidential Politics form the climax of Abe Lincoln in Illinois (1940), starring Raymond Massey as the statesman who would become President of the soon-to-be-divided United States in 1860. The documentary Four Days in November (1964) is a filmed record of the November 1963 assassination of President John F. Kennedy and its aftermath.

Political Corruption is illustrated with great impact in All the King’s Men (1949), adapted from Robert Penn Warren’s fictionalized account of the rise and fall of U.S. Senator Louisiana Governor Huey P. Long. Preston Sturges’ The Great McGinty (1940) tells much the same story but treats it as farce, as a hobo is chosen by a crooked political boss to step into the governor’s mansion.

by Roger Fristoe


Niet allemaal wat je bedoelt, maar misschien kan je er iets interessants tussen ontdekken:

http://www.sandiego.edu/polisci/docu...l%20Movies.pdf

Succes!

[Patrick van den Hul]

Thirteen Days, Roger Donaldson (2000)
Iedereens is wel op de hoogte van de Cubaanse raketcrisis, waarbij WOIII en/of het lanceren van kernwapens erg dichtbij kwamen. De details zijn echter minder bekend en die worden in deze film nauwgezet uit de doeken gedaan. De cast is prima. Ik vind Kevin Costner altijd goed in dit soort rollen en Bruce Greenwood doet het ook heel redelijk als John F. Kennedy. De supporting cast vol met 'waar ken ik die ook alweer van' gezichten, maakt het plaatje af. Wat erg goed werkt is het switchen tussen het politieke schouwspel en de gebeurtenissen in het 'veld', met de marineschepen en de luchtvaart. Mede hierdoor verveelt deze film met een speelduur van 2 uur en 15 minuten geen moment. Het was wel jammer dat de film soms wat te nationalistisch is en dat bepaalde zaken wat gesimplificeerd worden, zoals de legerofficieren die direct zodra ze de oval office verlaten nog even in Jip en Janneke taal uitleggen dat ze het niet met hem eens zijn en Kennedy maar zwak vinden. Dit was allang duidelijk in het gesprek daaraan voorafgaan. Al met al een geslaagde film over een zeer belangrijk stukje geschiedenis. 7,6

[Oudlid_X5]

Weer eentje ontdekt:

Recount, Jay Roach (2008 )
Ik had nog nooit van deze film gehoord, totdat ik een stukje in in de Filmvalley zag. Dit is wat mij betreft weer eens bewijs dat TV niet meer het ondergeschoven kindje is. HBO maakt een film over het hertellings-debacle in Florida van de Amerikaanse verkiezingen in 2000 tussen Al Gore en George W. Bush. De topcast maakt alleen al indruk: Een hoofdrol voor Kevin Spacey in een van zijn betere rollen uit zijn carrière, met bijrollen voor John Hurt (te weinig screentime), Tom Wilkinson (goed op dreef zoals altijd), Dennis Leary (houdt zich prima staande tegenover Spacey) en Laura Dern (die er overigens niet knapper op is geworden sinds Jurassic Park). Het is geen partijdige film. Je zou kunnen stellen dat het enigszins richting de Democraten leunt omdat de hoofdrol van Kevin Spacey zich aan de zijde van Al Gore bevind, maar in de praktijk valt dit erg mee; er wordt veelvuldig geswitched. JUIST voor niet-Amerikanen is deze film interessant omdat het de details van de zaak laat zien die je niet allemaal op TV kon volgen. Feit is gewoon dat er ongelooflijk veel fouten zijn gemaakt en dat het heel waarschijnlijk is dat Al Gore had kunnen winnen als ALLE stemmen in Florida ook daadwerkelijk met de hand waren nageteld (en meegeteld). Ik kan nog veel meer details vermelden waar je mond van open zal vallen, maar je kunt beter gewoon gaan kijken, zodat de verrassing des te groter is. Naast dit alles is het ook gewoon een goed drama en een spannende film, ondanks dat het einde al bekend is. Gaat dat zien! 8,0

Weet je toevallig in welke filmvalley hier een (beknopte) recensie te vinden is?

Bedankt voor de tip. Zal hem zeker gaan zien in de toekomst.

[Marcel v/d H.]

In de laatste FV, pagina 99.

[Lex v/d Moolen]

Recount wil ik zeker ook gezien hebben.

Over TV-films en Bush jr gesproken, deze bestaat ook nog:
http://www.imdb.com/title/tt0353042/

Ik vond hem overigens zeer teleurstellend, maar past wel in het rijtje soort films wat je zoekt.

[Camera Obscura]

Zoek je alleen Hollywood-fictie, of mogen documentaires ook?

[Patrick van den Hul]

In principe fictie, docu's alleen als ze echt goed zijn. Mijn ervaring met politieke documentaires is namenlijk dat er nogal veel belangen spelen waardoor de inhoud vaak óf heel links is óf heel rechts, waarbij bepaalde feiten worden uitvergroot en andere achterwege gelaten.

In films kan dit natuurlijk ook het geval zijn, maar dan zijn er gelukkig nog andere dingen om van te genieten.

[Camera Obscura]

In principe fictie, docu's alleen als ze echt goed zijn. Mijn ervaring met politieke documentaires is namenlijk dat er nogal veel belangen spelen waardoor de inhoud vaak óf heel links is óf heel rechts, waarbij bepaalde feiten worden uitvergroot en andere achterwege gelaten.

In films kan dit natuurlijk ook het geval zijn, maar dan zijn er gelukkig nog andere dingen om van te genieten.

Ik heb er een hele hoop gezien, maar begin anders eens met deze:
The War Room (D. A. Pennebaker, 1993). Documentaire volgt James Carville en George Stephanopolis, de twee kingpins achter de schermen van de Clinton-campagne in 1990. Daar zal je je niet bij vervelen.

Overigens, zelfs al zouden veel documentaires heel links of heel rechts zijn, is het natuurlijk vooral interessant hoe men aankijkt tegen politiek en als je er genoeg kijkt van beide kanten, kan je zelf natuurlijk redelijk afgewogen je oordeel bepalen. Geen reden om dan maar niets te kijken natuurlijk. :wink:

[Patrick van den Hul]

Frost/Nixon, Ron Howard (2009)
Na Alan J. Pakula's All the President's Men en Oliver Stone's Nixon is dit een derde grote Hollywoodfilm over Watergate. Dit keer staat de koning der wisselvalligheid, Ron Howard, aan het roer. Ik ben blij te kunnen stellen dat een van de beste, zo niet dé allerbeste, film uit zijn oeuvre is. Hij krijgt dan ook hulp van Peter Morgan die het script voor deze film schreef en ook dat van het toneelstuk heeft gedaan. Hij maakt van een ogenschijnlijk saai onderwerp een zeer spannende film met een mooie spanningsboog, waarbij de speelduur voor je gevoel voorbij vliegt. De analogie met een boxwedstrijd is leuk gevonden; het interview voelt ook echt aan als een duel. Voor beide heren is winst zeer belangrijk: Voor Frost staat zijn carrière en zijn financiële zekerheid op het spel, voor Nixon zijn reputatie en zijn politieke toekomst. Naast het sterk geschreven verhaal, bestaand uit afwisselend 'talking heads' die geïnterviewd worden en beelden van de voorbereiding van de interview en de interviews zelf, is ook de cast erg sterk. Michael Sheen zet een prima prestatie neer, maar een weergaloze Frank Langhella steelt de show. Zijn werk hier behoort tot de absolute top! Speciale vermelding gaat uit naar de soundtrack van Hans Zimmer, die eens niet bombastisch is maar een ondergeschikte rol inneemt ten opzichte van het verhaal. Frost/Nixon een mooi bewijs van het feit dat eens de juiste combinatie van mensen bij elkaar komt, dit een zeer mooi resultaat op kan leveren. Een absolute must voor mensen met interesse in Watergate en (Amerikaanse) politiek in het algemeen en wellicht ook voor anderen een kijkpoging waard. 8,0

[Patrick van den Hul]

State of the Union, Frank Capra (1948 )
Een weinig gezien film van Capra (afgaande op de nog geen 1000 stemmen op IMDB), maar dit is niet terecht. De dialogen zijn heerlijk en zijn de kracht van de film. De chemie tussen Tracy en Hepburn is zeker aanwezig en de interactie tussen hun beide personages is zeker interessant. Daarnaast heeft de film qua verhaal ook nog wat te vertellen, zonder dat het allemaal te moralistisch wordt. De speech op het einde was wel op het randje, maar pastte op een of andere manier ook wel weer bij de film. Visueel is de film wat vlakjes, misschien zelfs wel saai en ook qua speelduur had het wat korter gemogen. Al met al een vermakelijke kijkervaring. 7,3

[Lex v/d Moolen]

Er was zonet een wel aardige docu op NED1 waar ze de Amerikaanse presidenten bespreken in films en series en de paralellen met de echte presidenten.

Mocht je het gemist hebben:

http://www.uitzendinggemist.nl/index...fdb7a7a9878236

[Patrick van den Hul]

Mijn dank is groot Lex, ga ik zo even bekijken, mooie pauze van de studie. Hoe lang duurt het?

[Lex v/d Moolen]

55 minuten volgens de EPG.

[Patrick van den Hul]

Zojuist gezien en inderdaad zeker interessant. Redelijk diepgaand ook! Daarnaast ook nog de nodige filmtips opgedaan.

Overigens werkt je linkt niet, maar het programma is te vinden door te zoeken op 'president' op de site. Het programma is Avro Close-Up.

[Peter Neefs]

Thirteen Days (2000) valt (misschien) ook wel onder de noemer van films over de Amerikaanse politiek denk ik...

Het verhaal gaat tenslotte toch over de diplomatieke rel tussen de VS en de toenmalige Sovjet-Unie nadat de Sovjets in 1962 Russische kernraketten installeerde op Cuba.